نظرسنجی زمانه: در آستانه ۸ مارس، درباره جنبش زنان ایران چه می‌اندیشید؟

اعتراضات ایران علیه گرانی بنزین و فقر گسترده جمعه ۲۴ آبان آغاز شد، صدها شهر ایران را دربرگرفت و با سرکوبی خونین مواجه شد. بعد از چند روز سکوت خبری، رسانه‌های حکومتی از صبح ۲۹ آبان تصاویری از اعتراضات را برای اذهان کنجکاو عمومی ارائه دادند. تصویر حکومت از اعتراضات با روایتی استثنایی همراه بود: این بار یکصدا انگشت اتهام به سوی «زنان» نشانه رفت. روزنامه حکومتی «صبح نو» که به نوعی آغازکننده این جریان خبری بود «زنان ظاهراً ۳۰ تا ۳۵‌سال» را توصیف می‌کرد که با ایفای «نقش ویژه‌ای در لیدری اغتشاشات»، «احساسات، عواطف و غیرت جامعه» را برای پیوستن به صفوف معترضان تحریک می‌کردند. خبرگزاری فارس و تسنیم نیز همین ادعاها را چندی بعد تکرار کردند و با تاکید بر «حضور چشمگیر» زنان در اعتراضات مدعی شدند که زنان در وادار کردن «مردم» به «اعمال ساختارشکنانه» نقش مهمی داشته اند. شامگاه همان روز در سیمای جمهوری اسلامی ایران اعترافات تلویزیونی یکی از بازداشت‌شدگان اعتراضات آبان، به نام فاطمه داوند، پخش شد. در این برنامه ادعا شده بود که رهبری اعتراضات را زنانی همچون داوند به عهده داشتند و بیگانگان هم از آن‌ها حمایت مالی می‌کردند.  به دنبال این جریان خبریِ در رسانه، گفتارهای سیاسی مستقل درباره صحت و سقم ادعاهای حکومت و دلایل حضور پررنگ زنان در اعتراضات آبان نیز به راه افتاد.

«زمانه» در آستانه هشت مارس، روز جهانی زن یک نظرسنجی درباره جنبش زنان در پرتوی اعتراض‌های چندین ماه اخیر برگزار می‌کند. از خلال این نظرسنجی می‌خواهیم بدانیم آیا جنبشهایی از قبیل اعتراضات آبان امکان عدالتی سرتاسری از جمله امکان برابری جنسیتی را پیش می‌کشند؟ در شرایطی که ایران شاهد بازگشت پرشتاب اعتراضات عمومی و جنبش‌های عدالت‌خواهانه اجتماعی است، آیا چشم اندازی برای شکل گیری یک جنبش منسجم و قدرتمند زنان در پیوند با سایر جنبش‌های اجتماعی وجود دارد؟